NOWE LASCAUX

O malarstwie Szymona

Zobaczysz tutaj Lascaux – Nowe Lascaux – Lascaux Szymona.

Artysta ten – mimo, że nigdy dotąd nie był w tej miejscowości, ponownie odnalazł wejście do JASKINI. Jego wyobraźnia uzyskała do niej swobodny dostęp. Kiedy tylko zechce, może ją zwiedzać i jest w stanie tworzyć jej NOWĄ WERSJĘ.

Szymon dokonał niezwykłego RESETU. Tak jak to w dawnej przeszłości zrobili Jaskiniowcy – na ścianach swojej Groty zgromadził to co wydaje mu się najważniejsze i najprawdziwsze, to co nas tworzy i co może nas zniszczyć.

W jego symbolicznym, pełnym czystych barw malarstwie nie znajdziemy ani jednej ludzkiej postaci, przenosimy się to na sawannę, to do pierwotnej dżungli – w miejsca, gdzie nie dotarła jeszcze cywilizacyjna rekwizytornia i paplanina. Widzimy i OBSERWUJEMY tylko zwierzęta. Ale czy to tylko piękne, dekoracyjne kompozycje? Patrzymy na nieskażoną, pierwotną przyrodę – ...i nagle odkrywamy, że Szymon ODDAŁ NAM WIELKĄ PRZYSŁUGĘ. Podniósł kurtynę utkaną z niezliczonych zakłóceń i stworzył możliwość abyśmy zobaczyli – TO, czyli – COŚ.

Komiksy

W grocie Lascaux – w tej prawdziwej, wśród tabunów pięknych, potężnych, galopujących zwierząt, znajdujemy tylko jeden jedyny rysunek przedstawiający koślawego – jakby upośledzonego człowieczka.

U Szymona też go znajdziemy, ale nie w malarstwie (może człowieczek sobie na to nie zasłużył). Występuje on – i to dość licznie w jego twórczości komiksowej. Tutaj zobaczymy najczęściej rysunki czarno-białe. Rzadko pojawia się jakiś kolor uzupełniający. Tu rzeczywistość staje się bardziej dosłowna, zgodna z powszechnym doświadczeniem. Artysta przedstawia historie ze swojego najbliższego otoczenia – może nawet zdarzenia, które sam przeżył. To jego rysowany pamiętnik. Przeżyte historie odbija za pomocą lustra swojej oryginalnej wrażliwości, nasyca swoim poczuciem humoru, wydobywając ich absurdalny sens.

Patrząc na malarstwo i komiksy Szymona można odnieść wrażenie jakby ich autorami były dwie różne osoby. Jakby istniała między nimi jakaś sprzeczność. Sprzeczność ta jednak jest taka, jak między – Duchem a Materią, Naturą a Kulturą czy Świętem a Codziennością. To nie są sprzeczności. Jego malarstwo i komiks są jak dwie strony medalu, jak orzeł i reszka. Dopiero złożone ze sobą stają się Całością.